ရဲရဲေတာက္ငါတို ့ဘဝ - သုမန(ရံသီ)

ရဲရဲေတာက္ငါတို ့ဘဝ

သူငယ္​ခ်င္​း
ဘီစီ၂၉န႔ဲ၁၇ၾကား ခဏ​ေလးျပန္​
သြားၾကည္​့လိုက္​စမ္​းပါ
ဟိုမွာ​ေတြ႔လား........
၀႗ဂါမဏိမင္​းလက္​ထက္​
အငတ္​​ေဘးသင္​့​​ေနတ့ဲ ရဟန္​း​ေတာ္​​ေတြ
သူတို႔ဟာ ထမင္​းဆာရင္​​ ေရကို​ေသာက္​ ​ေရဆာရင္​လည္​း​ေရကို​ေသာက္​
​ေရ​ေသာက္​ၿပီးဗိုက္​​ေမွာက္​
သာသနာမ​ေပ်ာက္​ဖို႔အတြက္​
သူတို႔ရဲ႕အသက္​​ေတြကို
သစ္​ရြက္​​ေလးတစ္​ရြက္​လို
၀ါးခက္​​ေလးတစ္​ခက္​လို
သာသနာအတြက္​သူတို႔ဟာ
တကယ္​ပဲ ​ေသမွာမ​ေၾကာက္​ ရဲရဲ​ေတာက္​
သူတို႔ဟာ​ေခတ္​မ​ေကာင္​း​ေပမယ္​့
႐ူးခ်င္​​ေယာင္​မ​ေဆာင္​ခ့ဲဘူး
တကယ္​လို႔သာ သူတို႔​ေပါ့ခ့ဲရင္​
တကယ္​လို႔သာ သူတို႔​ေလ်ာ့ခ့ဲရင္​
ဒီသာသနာကို ငါတို႔
ျမင္​ခြင္​့ရမွာမဟုတ္​သလို
ဒီစာကိုလည္​းငါတို႔သင္​ခြင္​့ရမွာ
မဟုတ္​ဘူး
အ့ဲဒီအတြက္​ ႀကီးျမတ္​သူတို႔ရ့ဲ
ဂုဏ္​​ေတာ္​​ေတြကို ပုံ​ေဖာ္​ကာ
အႀကိမ္​ႀကိမ္​ ဦးခ် ဖူးမ၀ခ့ဲ.............
သူတို႔အ​​ေၾကာင္​း​ေတြးရင္​
သူတို႔​ေသြး​ေတြ
ရင္​ထဲစီးဆင္းလာရမယ္
တကယ္​လို႔သာဆိုတ့ဲ​ေခါင္​းစဥ္​​ေအာက္​
ငါတို႔လည္​း အ​ေရာက္​မခံ​ေၾကး
အ့ဲဒီအတြက္​ သူငယ္​ခ်င္​း
ငါတို႔စာက်က္​ရမယ္​
ငါတို႔စာတက္​ရမယ္​
ငါတို႔စာျပန္​ရမယ္​
ငါတို႔စာၾကံရမယ္​...................

သုမန(ရံသီ)..........

(ဤကဗ်ာျဖင့္ ပရိယတၱိသာသနာကို တကယ္ခ်ီးေျမႇာက္ထမ္းေဆာင္ေနေသာ
သာသနာ့အာဇာနည္ သံဃာေတာ္အ႐ွင္သူျမတ္မ်ား ပူေဇာ္ပါ၏ဘုရား...)​