ငါးအာ႐ံုဘင္အစု၊ ခင္မႈနဲ႔ေန႔ကုန္။
နင္ယခုေမ့ပံုလို၊ ေတြ႕မၾကံဳစခန္း။
ပါယ္ေလးဝ ေသာကဘံုမွာ၊
ေမ်ာရ႐ံု ရွိေတာ့မခန္း။
ေအာက္၀ီစိ ေသခင္းအငူမွာ၊
ေခါင္းမျပဴစတမ္း။
ႏွစ္အရွည္ နစ္မည္လမ္းကိုလ၊
နင္ေမွ်ာ္စမ္း နင့္ကိုယ္။
ေဒသနာထင္ အလင္းရယ္ႏွင့္၊
နင့္အဖ်င္း ပိုထက္သာပို။
သည္ေလာဘ စ႐ိုက္အိုကို၊
မလိုက္လို ေရွာင္ပစ္လို႔၊
ေနာင္အသစ္ တကယ္ျပင္လွ်င္၊
ေကာင္းဘို႔အစဥ္။
ခြင့္သာခိုက္မွ မလိုက္ခ်င္လွ်င္၊
အမိုက္ႏွင့္ျပင္ ရွိေသးေလလိမ့္လား။
ခြင့္သာဆဲမွ မခဲခ်င္လွ်င္
အလြဲႏွင့္ျပင္ ရွိေသးေလလိမ္႔လား။
ခြင့္သာတုန္းကမွ မရုန္းခ်င္လွ်င္၊
အ႐ံႈးႏွင့္ျပင္ ရွိေသးေလလိမ္႔လား။
❆ လယ္တီဆရာေတာ္ ❆
No comments:
Post a Comment